بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی خدای مهربان مصلحت می داند که تو را در فشار قرار دهد تا به تو حکمت یا نعمت دهد ،
یا گاهی به علت اینکه می خواهد فشار ومصیبت بالایی را ازتو بردارد ،
فشار و مصیبت کمی به تو وارد می کند و بلای عظیمی را از تو برمیدارد .
لذا تو ناچارا باید این فشار کوچک را بکشی تا به واسطه ی این فشار کوچک آن فشار بالا از تو برداشته شود .
تو وقتی به اتفاق دوستت می خواهی از خیابان عبور کنی ؛
اگر ببینی ماشینی به سرعت دارد به طرف او می آید و او متوجه نیست ،
فورا اورا به عقب هل می دهی ، هرچند که ناراحت شود و دردش بیابد و
دست و پایش هم زخمی شود ، اما این زخم مختصر در مقابل از دست دادن جانش هیچ است .
حال اگر او این مطلب را درک نکند ؛نه تنها از تو تشکر نمی کند بلکه عصبانی هم می شود و
این رفتارش باعث می شود ، در دفعات آینده تو او را به حال خود رها کنی .
تو به علت اینکه راز مشکلات را نمی دانی ودرک نمی کنی که در باطن این بلا ؛ نعمت است
و نمی دانی این عین محبت و لطف او به تو ست ؛
و به علت اینکه هنوز کوچک مانده ای و به این درک نرسیدی!!
نه تنها خدا ی مهربان را از این که آن بلای عظیم را از تو دفع کرده ؛
شکر وسپاس نمی گویی ، بلکه به تمام دم ودستگاه طبیعت لعن می فرستی و
خود را از نعمت های بعدی که برای تو در نظر گرفته بود و بنا به مشیتش ؛ تورا
در این میدان امتحان وارد کرد تا تو را محک بزند و ظرفیتت را بالا ببرد و ..
چه نعمت های زیبایی در انتظار تو بود
اگر در آن بلا ، صبر می کردی و شگزارش بودی .
شکر نعمت ، نعمتت افزون کند .......
نظرات شما عزیزان:
برچسبها:


















